Stimulimi Transkutan i Nervit Elektrik (TENS) vepron mbi parimet e modulimit të dhimbjes përmes mekanizmave periferikë dhe qendrorë. Duke dhënë impulse elektrike me tension të ulët përmes elektrodave të vendosura në lëkurë, TENS aktivizon fibra të mëdha A-beta të mielinizuara, të cilat pengojnë transmetimin e sinjaleve nociceptive përmes bririt dorsal të palcës kurrizore, një fenomen i përshkruar nga teoria e kontrollit të portës.
Për më tepër, TENS mund të shkaktojë çlirimin e opioideve endogjene, siç janë endorfinat dhe enkefalinat, të cilat dobësojnë më tej perceptimin e dhimbjes duke u lidhur me receptorët opioidë si në sistemin nervor qendror ashtu edhe në atë periferik. Efektet e menjëhershme analgjezike mund të shfaqen brenda 10 deri në 30 minuta pas fillimit të stimulimit.
Në mënyrë sasiore, provat klinike kanë treguar se TENS mund të çojë në një ulje statistikisht të rëndësishme në rezultatet VAS, zakonisht midis 4 dhe 6 pikëve, megjithëse ndryshimet varen nga pragjet individuale të dhimbjes, gjendja specifike e dhimbjes që trajtohet, vendosja e elektrodave dhe parametrat e stimulimit (p.sh., frekuenca dhe intensiteti). Disa studime sugjerojnë që frekuencat më të larta (p.sh., 80-100 Hz) mund të jenë më efektive për menaxhimin e dhimbjes akute, ndërsa frekuencat më të ulëta (p.sh., 1-10 Hz) mund të ofrojnë efekte më afatgjata.
Në përgjithësi, TENS përfaqëson një terapi shtesë jo-invazive në menaxhimin e dhimbjes akute, duke ofruar një raport të favorshëm përfitim-rrezik, duke minimizuar njëkohësisht varësinë nga ndërhyrjet farmakologjike.
Koha e postimit: 07 Prill 2025
